نماد سایت دانش آسمان

دیوار قطب جنوب: پرده‌ای عظیم در لبه‌ی کهکشان راه شیری

بخش مرکز و پرستاره کهکشان راه شیری

بخش مرکز و پرستاره کهکشان راه شیری

ستاره‌شناسان کشف کرده‌اند که دیواری وسیع در سراسر مرز جنوبی کیهان محلی ما وجود دارد: دیوار قطب جنوب.

«دیوار قطب جنوب» (South Pole Wall)، نامی که با آن شناخته می‌شود، از هزاران کهکشان و هم‌چنین گاز و غبار تشکیل شده است که در یک پرده در گستره‌ی دست‌کم ۷۰۰ میلیون سال نوری فضا قرار گرفته‌اند. این دیوار از صورت فلکی «برساوش» (Perseus) در نیم‌کره‌ی شمالی تا صورت فلکی «مرغ بهشتی» (Apus) که در مناطق دوردست نیم‌کره‌ی جنوبی دیده می‌شود، پشت گرد و غبار، گاز و ستارگان کهکشان راه شیری، پیچیده است. آن‌قدر عظیم که انبساط محلی کیهان را مختل می‌کند.

اما برای دیدن آن تلاش نکنید چون همان‌طور که اشاره شد، کل مجموعه پشت کهکشان راه شیری قرار دارد، جایی که اخترشناسان آن را «منطقه‌ی اجتناب» (Zone of Avoidance) می‌نامند.

یک تیم بین‌المللی از ستاره‌شناسان به سرپرستی «دانیل پومارد» (Daniel Pomarède) از دانشگاه پاریس-ساکلی و «آر. برنت تولی» (R. Brent Tully) از دانشگاه هاوایی، در مقاله‌ای که ۱۰ جولای ۲۰۲۰ (۲۰ تیر ۱۳۹۹) در نشریه‌ی «استروفیزیکال ژورنال» (Astrophysical Journal) منتشر کردند، وجود این دیوار جدید در جهان محلی ما را اعلام کرده‌اند. مقاله‌ای که پر از نقشه و نمودار درباره‌ی ویژگی‌های توده‌ای و رشته‌ای جهان محلی ما و هم‌چنین یک تور ویدیویی از دیوار قطب جنوب است.

این یکی از کارهای گسترده‌ی در حال انجام برای تعیین جایگاه ما در کیهان است. در این فعالیت‌ها قرار است از همسایگی خود در میان کهکشان‌ها و حفره‌های بی‌پایان مطمئن شویم و بفهمیم که به کجا می‌رویم.

بدین ترتیب «دیوار قطب جنوب» در کنار مجموعه‌ای از ویژگی‌های کیهان‌شناسی دیگر قرار می‌گیرد. آرایشی از بودن و نبودن کهکشان‌ها که ستاره‌شناسان در چند دهه‌ی گذشته شناخته‌اند و به آن‌ها علاقه‌مند شده‌اند: مانند «دیوار بزرگ» (Great Wall)، «دیوار بزرگ اسلون» (Sloan Great Wall)، «دیوار بزرگ هرکول–کورونا بوریلیس» (Hercules-Corona Borealis Great Wall).

این مقاله، بر اساس اندازه‌گیری‌هایی از ۱۸,۰۰۰ کهکشان در فاصله‌ی ۶۰۰ میلیون سال نوری انجام شده است.

هرچند کهکشان‌های دیوار دیده نمی‌شوند، اما اثرات گرانشی آن‌ها آشکار شده است. دانشمندان هم‌چنین دریافته‌اند که کهکشان‌های میان زمین و دیوار قطب جنوب، سریع‌تر از چیزی که طبق «قانون هابل» (Hubble Law) به‌دست می‌آید، یعنی با سرعت حدود ۳۰ مایل بر ثانیه از ما دور می‌شوند. از سوی دیگر و کهکشان‌های آن سوی دیوار، کندتر از آن‌چه باید باشند، به سمت بیرون حرکت می‌کنند.

دیوار قطب جنوب به‌صورت رشته‌ای از نور به طول ۱.۴ میلیارد سال نوری که در ابری به شعاع احتمالی ۶۰۰ میلیون سال نوری جای گرفته است. با وجود این عظمت، دیوار قطب جنوب از نظر کیهان‌شناسی نزدیک است.

حالا این دیوار قرار است بهتر از همیشه به آدرس‌دهی ما در کیهان کمک کند.

منبع: NY Times

 

خروج از نسخه موبایل